سیدحسین شرفالدین؛ نعمتالله کرم الهی؛ علی وحیدی فردوسی
چکیده
این پژوهش بر آن است تا با تبیین یک دستگاه نقد دینی بهمنظور تحلیل آثار نمایشی اقتباسی، از منظری انتقادی و با روش تحلیل مضمون، نحوۀ نمایش پیامبران در سریال یوسف پیامبر را تحلیل کند. برای دستیابی به این هدف، از چارچوب مفهومی روایتشناسی و از مباحث مطرح شده در حوزۀ شخصیتپردازی استفاده شده است. با بهرهگیری از «قرآن» به عنوان ...
بیشتر
این پژوهش بر آن است تا با تبیین یک دستگاه نقد دینی بهمنظور تحلیل آثار نمایشی اقتباسی، از منظری انتقادی و با روش تحلیل مضمون، نحوۀ نمایش پیامبران در سریال یوسف پیامبر را تحلیل کند. برای دستیابی به این هدف، از چارچوب مفهومی روایتشناسی و از مباحث مطرح شده در حوزۀ شخصیتپردازی استفاده شده است. با بهرهگیری از «قرآن» به عنوان یک متن مرجع دینی، الگوی مفهومی اسوهپردازی یعقوب نبی(ع) و یوسف نبی(ع) که مشتمل بر نحوۀ روایت آنها در قرآن است تبیین و بر مبنای الگوی مفهومی تولید شده، نحوۀ شخصیتپردازی یوسف و یعقوب در سریال یوسف پیامبر، به عنوان یکی از آثار دراماتیک اقتباسی پربیننده تحلیل شده است. درخصوص شخصیتپردازی یعقوب سریال میتوانیم بگوییم که نحوۀ پرداختن به مضامین صبر و توکل به عنوان مضامین محوری در اسوهپردازی یعقوب در روایت قرآنی، در سریال به درستی انجام نشده و به این دلیل، یعقوب سریال را نمیتوانیم در نهایت اسوۀ صبر و توکل بدانیم. همچنین مضمون تقوا که یکی از مضامین اصلی در الگوی اسوهپردازی یوسف در قرآن است، در یوسف سریال به درستی نمایش داده نشده است. اما نحوۀ پرداختن به مضمون صبر در یوسف سریال، همسو با این مضمون در روایت قرآنی یوسف(ع) است و این، یکی از نقاط قوت در شخصیتپردازی یوسف سریال به شمار میرود.
علی وحیدی فردوسی؛ محسن الویری
چکیده
مقاله پیشرو در پی آن است تا از رهگذر واکاوی نقش ارتباطی رجزهای یاران امام حسین(ع) در قیام عاشورا، کارکرد «رجز» ـ به مثابه یک رسانه سنتی ـ را در این رویداد مهم تاریخ اسلام از منظر ارتباطی تبیین نماید. به این منظور و با بهرهگیری از نظریه کارکردگرایی در مطالعه کارکردهای پیامهای ارتباطی، بر «آگاهسازی» پیامهای ارتباطی ...
بیشتر
مقاله پیشرو در پی آن است تا از رهگذر واکاوی نقش ارتباطی رجزهای یاران امام حسین(ع) در قیام عاشورا، کارکرد «رجز» ـ به مثابه یک رسانه سنتی ـ را در این رویداد مهم تاریخ اسلام از منظر ارتباطی تبیین نماید. به این منظور و با بهرهگیری از نظریه کارکردگرایی در مطالعه کارکردهای پیامهای ارتباطی، بر «آگاهسازی» پیامهای ارتباطی ـ بهعنوان یکی از کارکردهای پیامهای ارتباطی ـ تمرکز شده و با استفاده از مدل ارتباطی «لاسول»، رجزهای یاران امام(ع) از جهت نقش «آگاهی بخش» آنها بررسی شد. در تحلیل محتوای رجزها از روش «تحلیل محتوای کیفی» (با رویکرد تلخیصی) استفاده شد. از جمله مهمترین نتایج بهدست آمده این است رجزهای یاران سیدالشهداء(ع) در رویداد عاشورا، علاوهبر کارکردهای رایج این رسانه سنتی در آن دوران (از جمله بیان جنگاوری و نسب رزمنده)، همسو با اهداف ترسیمی امام حسین(ع) از قیام عاشورا بوده و از این منظر، واجد کارکرد «آگاهیبخشی» است.